توليد کنندگان تجهيزات سخت افزارى شبکه در زمان ارائه محصولات خود تبليغات زيادى را در ارتباط با پهناى باند ، انجام مى دهند . اکثر کاربران اينترنت نسبت به ميزان پهناى باند مودم خود و يا سرويس اينترنت braodband داراى آگاهى لازم مى باشند.پهناى باند، ظرفيت اتصال ايجاد شده را مشخص نموده و بديهى است که هر اندازه ظرفيت فوق بيشتر باشد ، امکان دستيابى به منابع شبکه با سرعت بيشترى فراهم مى گردد . پهناى باند ، ظرفيت تئورى و يا عملى يک اتصال شبکه و يا يک اينترفيس را مشخص نموده که در عمل ممکن است با يکديگر متفاوت باشند . مثلا" يک مودم V.90 پهناى باندى معادل 56 kbps را در حالت سقف پهناى باند حمايت مى نمايد ولى با توجه به محدوديت هاى خطوط تلفن و ساير عوامل موجود، عملا" امکان رسيدن به محدوده فوق وجود نخواهد داشت . يک شبکه اترنت سريع نيز از لحاظ تئورى قادر به حمايت پهناى باندى معادل 100Mbps است ، ولى عملا" اين وضعيت در عمل محقق نخواهد شد ( تفاوت ظرفيت تئورى پهناى باند با ظرفيت واقعى ) .
در برخى موارد واژه هاى "پهناى باند بالا" و " braodband " به جاى يکديگر استفاده مى گردند . کارشناسان شبکه در برخى موارد از واژه "پهناى باند بالا " به منظور مشخص نمودن سرعت بالاى اتصال به اينترنت استفاده مى نمايند . در اين رابطه تعاريف متفاوتى وجود دارد . اين نوع اتصالات، پهناى باندى بين 64Kbps تا 300kbps و يا بيشتر را ارائه مى نمايند . پهناى باند بالا با broadband متفاوت است . broadband ، نشاندهنده روش استفاده شده به منظور ايجاد يک ارتباط است در صورتى که پهناى باند ، نرخ انتقال داده از طريق محيط انتقال را نشان مى دهد .
اندازه گيرى پهناى باند شبکه
به منظور اندازه گيرى پهناى باند اتصال شبکه مى توان از ابزارهاى متعددى استفاده نمود . براى اندازه گيرى پهناى باند در شبکه هاى محلى ( LAN ) ، از برنامه هائى نظير netpref و ttcp ، استفاده مى گردد. در زمان اتصال به اينترنت و به منظور تست پهناى باند مى توان از برنامه هاى متعددى استفاده نمود . تعداد زيادى از برنامه هاى فوق را مى توان با مراجعه به صفحات وب عمومى استفاده نمود . صرفنظر از نوع نرم افزارى که از آن به منظور اندازه گيرى پهناى باند استفاده مى گردد ، پهناى باند داراى محدوده بسيار متغيرى است که اندازه گيرى دقيق آن امرى مشکل است .
اندازه گيرى تاخير در يک شبکه
از ابزارهاى شبکه اى متعددى نظير ping و traceroute مى توان به منظور اندازه گيرى ميزان تاخير در يک شبکه استفاده نمود . برنامه هاى فوق فاصله زمانى بين ارسال يک بسته اطلاعاتى از مبداء به مقصد و برگشت آن را محاسبه مى نمايند . به زمان فوق round-trip ، گفته مى شود . round-trip تنها روش موجود به منظور تشخيص و يا بدست آوردن ميزان تاخير در يک شبکه نبوده و در اين رابطه مى توان از برنامه هاى متعددى استفاده نمود .
پهناى باند و تاخير دو عنصر تاثير گذار در کارائى يک شبکه مى باشند .معمولا" از واژه ( QoS ( Quality of Service به منظور نشان دادن وضعيت کارآئى يک شبکه استفاده مى گردد که در آن دو شاخص مهم پهناى باند و تاخير مورد توجه قرار مى گيرد.
